H ακυβερνησία καταστρέφει την χώρα παντού. Όλοι οικονομικοί δείκτες έχουν περάσει στο κόκκινο. Από την κατανάλωση στο κρασί που μετά την επιβολή φόρου έπεσε στο -20%, μέχρι το γάλα που το εισάγουν και το πλασάρουν για ελληνικό καταστρέφοντας τους Έλληνες παραγωγούς, η εικόνα είναι μία: Τίποτε δεν λειτουργεί στην Ελλάδα, δυνάμεις παραβατικότητας και διαφθοράς επιβάλλονται παντού, σε κάθε τομέα βουλιάζουμε συνεχώς στα χειρότερα.
Ένα μικρό μέρος της αγοράς αγωνίζεται κόντρα στο ελλεινό αυτό κράτος και την αδράνεια, καινοτομώντας, δίνοντας μάχες για ποιότητα και εξαγωγές αλλά δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια μειονότητα που πασχίζει. Κάποιοι άλλοι επίσης δαπανούν από τις αποταμιεύσεις τους και έχουν παραιτηθεί από τα καθημερινά αλλά και αυτό για τους περισσότερους θα είναι προσωρινό, τα χρήματα στα σεντούκια κάποια στιγμή τελειώνουν.
Γιατί σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς η Ελλάδα δεν έχει φωτεινά πρόσωπα να την αναλάβουν; Που είναι οι ικανοί να βγουν μπροστά και να διορθώσουν την πορεία μας; Κάποιοι λένε ότι δεν υπάρχουν τέτοια πρόσωπα πια στην Ελλάδα της παρακμής ενώ κάποιοι άλλοι ότι ακριβώς η απουσία τους είναι μέρος (και αιτία) της κρίσης.
Η απάντηση σοκάρει. Φυσικά και στην Ελλάδα υπάρχουν σπουδαίοι σε κάθε τομέα, που θα μπορούσαν να αλλάξουν σύντομα το κράτος, την παραγωγική διάρθρωση, να ενισχύσουν την οικονομία παντού, να επιβάλλουν την αξιοκρατία, να περάσει η Ελλάδα σε αυτό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ. Που είναι; Εκτός πολιτικού συστήματος εξωστρακισμένοι και άγνωστοι...
ΟΛΑ τα κόμματα που κυβέρνησαν ή απλώς μπήκαν στη Βουλή, περιθωριοποίησαν με απαξιωτικές συμπεριφορές ικανούς και άξιους, κρατώντας στις τάξεις τους αυλοκόλακες και υποταγμένους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλα τα κόμματα η συντριπτική πλειοψηφία βουλευτών και υψηλών στελεχών είναι πρόσωπα ετερόφωτα, ασήμαντα, δουλοπρεπή, ανίκανα για να προσφέρουν. Αν υπάρχουν κάποιοι άξιοι τους έχουν ήδη φιμώσει αλλά και αν αποχωρήσουν ένας υποταγμένος - φερέφωνο θα πάρει την θέση τους.
Η προώθηση ασήμαντων ξεκίνησε το 1981 με την κατάργηση της αξιοκρατίας και την επιβολή άχρηστων κομματικών δούλων και κατέληξε στην συνειδητή αποχή των άξιων που δεν ήθελαν να εξευτελιστούν με προσβλητικές αναφορές στο πρόσωπό τους ή στις απόψεις τους.
Δεν υπάρχουν φωτεινά πρόσωπα στην δημόσια ζωή γιατί τα ίδια τα κόμματα τους αποβάλλουν όποτε εμφανιστούν. Πορευόμαστε με τους ίδιους ανάξιους, ελπίζοντας κάποιος από αυτούς, κάποια στιγμή να μεταλλαχθεί σε άξιο.
