Σε άρθρο τους στην Washington Post οι Αντονι Φαγιόλα και Χάουαρντ Σνάιντερ, με αφορμή τις εκλογές στην Ελλάδα, το αποτέλεσμα των οποίων, όπως φαίνεται, δεν έχει κατευνάσει ακόμη τους φόβους για την χρηματοπιστωτική ευρωστία της ευρωζώνης, γράφουν:
Τα προβλήματα στην Ευρώπη είναι τόσο εκτεταμένα και τόσο βαθιά που μια πραγματική λύση είναι βέβαιο ότι θα είναι πολύπλοκη, δύσκολη να επιτευχθεί και σίγουρη όχι γρήγορη.
Το θετικό αίσθημα των αγορών μετά τις εκλογές εξανεμίστηκε γρήγορα , εξαιτίας των επιπλοκών των εκλογών. Οι επενδυτές άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι στην καλύτερη περίπτωση η Νέα Δημοκρατία θα δημιουργούσε μια αδύναμη κυβέρνηση συνασπισμού η οποία θα προσπαθούσε να διαπραγματευτεί εκ νέου κάποιες από τις σκληρές συνθήκες που επιβλήθηκαν στη Ελλάδα για τη διάσωσή της, με αρκετές ακόμη εβδομάδες αβεβαιότητας.. Τη Δευτέρα ο αρχηγός του κόμματος Αντώνης Σαμαράς πάσχιζε να φλερτάρει με τους μακροχρόνιους πολιτικούς εχθρούς του για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας.
Το γεγονός ότι οι ελληνικές εκλογές δεν ηρέμησαν τις αγορές σημαίνει ότι η Ευρώπη ξεμένει από χρόνο για να βρει μεγαλύτερες λύσεις για την κρίση. Η ιδέα ότι οι ελληνικές εκλογές επρόκειτο να χαρίσουν φως στο τούνελ της ευρωπαϊκής κρίσης ήταν πάντοτε ευσεβείς πόθοι. Δεν πρόκειται να υπάρξει εύκολη λύση για την Ευρώπη.
Εντονες συζητήσεις διενεργούνται εδώ και εβδομάδες μεταξύ Γαλλίας, Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων σε αναζήτηση συμφωνίας πριν από τη σύνοδο των Βρυξελλών την επόμενη εβδομάδα. Ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, προσπαθεί να συσπειρώσει περισσότερες φωνές σε έναν κύκλο εξουσίας που κάποτε ήταν περιορισμένος το Παρίσι και το Βερολίνο.
Κανείς όμως δεν πιστεύει ότι και περιορισμένη απόπειρα τόνωσης των ευρωπαϊκών οικονομιών θα λύσει τα προβλήματα. Αντιθέτως, οι ηγέτες πρέπει να συμβιβαστούν με τα βασικά δομικά ελαττώματα της νομισματικής ένωσης - ένα από τα οποία είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην υποστήριξη των χρηματοπιστωτικών συστημάτων και κυβερνήσεων της περιοχής.
Η Ευρώπη να στήσει το δικό της Twitter
Είναι αλήθεια πως η Ευρώπη ασχολήθηκε με την ευημερία της και άφησε σε τρίτους τις τύχες της.
Άφησε στις ΗΠΑ την στρατιωτική ισχύ και την παντοδυναμία των social media, στην Ρωσία την ενέργεια, στην Κίνα τις πρώτες ύλες ακόμη και την τεχνογνωσία για τα πάντα.
Ακόμα και τον πρωτογενή τομέα τον εγκατέλειψε θεωρώντας πιο συμφέρον να αγοράζει αγροτικά προϊόντα από τρίτες χώρες από το να τα παράγει.
