Το Ποτάμι θα στερέψει
Το Ποτάμι του κ. Θεοδωράκη γεννήθηκε σε μια περίοδο υπέρτατης ανάγκης να υπάρξει ένα καινούργιο κόμμα στον πολτικό χάρτη. Η χώρα εξακουλουθούσε να καταστρέφεται από το παλιό και ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών δεν είχε που να εκφραστεί.
Ο κ. Θεοδωράκης ξεκίνησε απευθυνόμενος ακριβώς σε αυτούς. Πολίτες που δεν είχαν πολιτική στέγη, που θεωρούσαν υποτιμητικό να ενταχθούν σε κόμματα απαίδευτων και ημιμαθών. Πολίτες δηλαδή με ποιότητα, μορφωμένοι αλλά και παραγκωνισμένοι από το πολιτικό σύστημα των αφισσοκολητών κομματικής καριέρας.
Ο κ. Θεοδωράκης μίλησε και ορθά. Διαφοροποιήθηκε από το παλιό, επιτέλους ακούστηκε η φωνή της κοινής λογικής. Μέχρι εδώ καλά λοιπόν. Όμως:
Ένα κόμμα εξουσίας - γιατί αυτό συζητάμε, - όταν ξεκινά έστω και με 6% (ευρωεκλογές) στην επόμενη κάλπη απογειώνεται. Αποδεικνύει ότι η κοινωνία το τροφοδοτεί με δυναμική, μια δυναμική που εγγυάται το μέλλον του. Το Ποτάμι όμως απέτυχε να ξεφύγει προς τα εμπρός. Καθηλώθηκε στο 6% που φαίνεται να είναι το ταβάνι του.
Τι σημαίνει αυτό; Πως μόνο πισωγύρισμα το περιμένει. Η παράμετρος που θα καθορίσει το μέλλον του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν πάει καλά, το Ποτάμι θα στερεύει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξελίσσεται στο κόμμα ανατροπής που συνθλίβει την μεταπολίτευση. Αν όχι, το Ποτάμι θα επιβιώνει, αλλά και πάλι όχι σαν κόμμα εξουσίας αλλά σαν κόμμα συνεργασίας σε ότι μεγάλο δημιουργηθεί.
Αυτό το ξέρει ο κ. Θεοδωράκης που ξεκίνησε ήδη τυφλή αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ (αντί ψύχραιμα να προανναγγείλει ακόμη και ότι θα του δώσει και ψήφο εμπιστοσύνης).
Αυτό είναι το δεύτερο πρόβλημα για το Ποτάμι. Είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης ο ηγέτης που περιμένει η χώρα; Ή μήπως (θα) είναι ο Τσίπρας οπότε για τα επόμενα 10 χρόνια όλα έχουν κριθέι και ο ίδιος δεν έχει από τώρα κανένα μέλλον;
