Βουλευτές - Θεατές της καταστροφής
Παρατηρώ με πραγματική θλίψη και περιφρόνηση τα λιγοστά πλέον στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εξακολουθούν να βγαίνουν δημόσια για να υπερασπιστούν την καταστροφή της χώρας, ισχυριζόμενοι ότι είναι το success story 2. Φυσικά δεν μπερδεύομαι. Αντιλαμβάνομαι ότι από από τον εμπρηστικό Πολάκη μέχρι τον μειλίχιο Μαντά όλοι κάνουν την ίδια βρώμικη δουλειά. Ψευδολογώντας προσπαθούν να εμφανίσουν το μαύρο άσπρο.
Τα επιχειρήματα είναι ίδια με αυτά του Σαμαρά. Περνάμε τον κάβο, έρχεται η ανάπτυξη, κάνανε σκληρή διαπραγμάτευση, είμαστε στον σωστό δρόμο, οι εισπράξεις πάνε καλά. Με εντυπωσιάζει αυτή η απέραντη ανηθικότητα τους - γιατί γνωρίζουν ότι ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ - και δεν μπορώ να καταλάβω τι τους εμποδίζει να πράξουν το σωστό.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος εξελέγει βουλευτής με τη ΝΔ και λίγους μήνες μετά καταθορυβημένος με ότι είδε παραιτήθηκε λέγοντας: "Νομίζει κανείς ότι μπορεί να προσφέρει, ότι μπορεί να είναι χρήσιμος στην κοινωνία για την παραγωγή έργου. Σύντομα όμως αντιλαμβάνεται ότι είναι επιεικώς αφελής, καθώς στην πολιτική, που είναι δομημένη για να υπηρετεί συμφέροντα και να νέμεται το δημόσιο αγαθό, δεν υπάρχει χώρος για τη δημιουργία ώστε να υπηρετήσεις το δημόσιο αγαθό".
Δεν ήταν ο μόνος. Η κυρία Μάγια Τσόκλη εξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Όταν είδε ότι ήταν γλάστρα χωρίς λόγο και παρέμβαση υπέβαλε την παραίτησή της δηλώνοντας περίπου, ότι το αξίωμα του βουλευτή δεν της παρέχει καμία απολύτως αρμοδιότητα, ούτε καν αυτό της αντίδρασης σε ότι αποφασίζουν στο Μαξίμου.
Αλλά και ο Μαχαιρίτσας εξελέγη κατά λάθος (!) δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα με το ΚΚΕ και παραιτήθηκε αμέσως όταν του είπαν από το κόμμα ότι πρέπει να καταψηφίσει την πρόταση για την ανάπλαση του λασπότοπου Βοτανικού.
Τι παρατηρούμε ότι συμβαίνει με τους 153 των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Λίγοι ψεύδονται στα κανάλια. Όλοι οι υπόλοιποι (οι περισσότεροι) έχουν κρυφτεί εισπράττοντας μισθούς και απολαμβάνοντας την ραστώνη που ζουν (ούτε εργάζονται για κάτι, ούτε τους ρωτούν, κλασικοί άεργοι).
Θεατές στην καταστροφή της χώρας επ΄ αμοιβή λοιπόν και όσο κρατήσει. Μια άλλου τύπου "ηθική" που δεν την τόλμησαν ούτε στα συστηματικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όπου οι παραιτήσεις βουλευτών τους λόγω μνημονίων ήσαν δεκάδες. Κι ας πήγαν σχεδόν όλοι σπίτι τους.