Πολλαπλά οφέλη για τους ασθενείς προσφέρει η χρήση των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών για την αντιμετώπιση παθήσεων της σπονδυλικής στήλης.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν κορυφαίοι επιστήμονες της υγείας , ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν λόγο για «επανάσταση» στην αντιμετώπιση των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης.
Μάλιστα με το πέρασμα των χρόνων καθημερινά οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές κερδίζουν έδαφος σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο, ενώ σε πολλές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης είναι πλέον μέθοδος επιλογής για ασθενείς και γιατρούς.
«Στην «επανάσταση» αυτή καθοριστικό ρόλο εχει παίξει η εξέλιξη στην χειρουργική της σπονδυλικής στήλης και η σημαντική τεχνολογική πρόοδος με τις νέες μορφές απεικόνισης καθώς και η δημιουργία νέων ειδικών χειρουργικών εργαλείων» αναφέρει ο διαπρεπής στρατιωτικός ιατρός, νευροχειρουργόςστο 417 ΝΙΜΤΣ κ Παναγιώτης Κυριακόγγονας και προσθέτει:
«Παραδοσιακά, τα χειρουργεία στη σπονδυλική στήλη θεωρούνταν “ανοιχτά” χειρουργεία. Αυτό σημαίνει ότι απαιτούσαν μεγάλες τομές, έτσι ώστε ο χειρουργός να μπορέσει να δει την ανατομία της περιοχής και να έχει πρόσβαση σε όλα εκείνα τα ανατομικά στοιχεία με σκοπό να πραγματοποιηθεί επιτυχώς ένα χειρουργείο».
Τα τελευταία χρόνια όμως, σύμφωνα με τους νευροχειρουργούς η εξέλιξη στον τομέα της ιατρικής και ιδιαίτερα στην χειρουργική της σπονδυλικής στήλης, σε συνδυασμό με την σημαντική τεχνολογική πρόοδο που έχει γίνει, επιτρέπει σε όλο και περισσότερες παθολογίες και προβλήματα της σπονδυλικής στήλης να αντιμετωπίζονται με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους.
«Ο όρος ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές είναι ουσιαστικά το σύνολο διαφόρων τεχνικών που χρησιμοποιούνται στην χειρουργική της σπονδυλικής στήλης με μικρότερες τομές, πράγμα το οποίο επιτυγχάνεται με τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας, εξελιγμένων τεχνικών απεικόνισης καθώς και εξειδικευμένων και ειδικών χειρουργικών εργαλείων» εξηγεί ο κ Κυριακόγγονας.
Για παράδειγμα μια πεταλεκτομή σε μια οσφυϊκή στένωση με την κλασσική μέθοδο απαιτεί μια τομή 5-6 εκατοστά με ταυτόχρονη αποκόλληση των μυών δεξιά και αριστερά, ενώ με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους αρκούν 2 τομές 1,5-2 εκ. διαμέσου των μυών χωρίς καταστροφή τους. Σε μια σπονδυλοδεσία σε 1 επίπεδο με την κλασσική μέθοδο απαιτείται τομή 6-8 εκ., ενώ αν γίνει διαδερμικά χρειάζονται 4 μικρές τρύπες, ενώ ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο μειώνεται από 3-4 ημέρες σε 1-2