Η μη έξοδος στις αγορές δυναμιτίζει και τις ελληνικές Τράπεζες

Ασφυκτικές πιέσεις στη ρευστότητα αλλά και στην ψυχολογία της αγοράς ασκεί ο παρατεταμένος αποκλεισμός του ελληνικού Δημοσίου από τα διεθνή κεφάλαια. Με την απόδοση του 10ετούς κρατικού ομολόγου να κινείται πεισματικά στην περιοχή πλησίον του 4,5%, τραπεζικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες υπογραμμίζουν με προβληματισμό τις επιπλοκές στην πραγματική οικονομία.

Με επιχείρημα το cash buffer, το αποθεματικό ύψους 24 δισ. ευρώ και άνω, το οποίο επαρκεί για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους έως και τα επόμενα 4-5 χρόνια, η κυβέρνηση διαμηνύει ότι το ελληνικό Δημόσιο στην πραγματικότητα δεν έχει ανάγκη να προσφύγει στις αγορές.

Όμως, αν δεν μπορεί να δανειστεί το κράτος, τότε δεν μπορούν να δανειστούν οι τράπεζες. Κι αν δεν μπορούν να δανειστούν οι τράπεζες, τότε δεν μπορούν να δανειστούν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Τραπεζικές πηγές εξηγούν στη ότι η παρατεταμένη απουσία του ελληνικού Δημοσίου από τις αγορές δυσχεραίνει τις προσπάθειες των ελληνικών τραπεζών να επανακτήσουν διατηρήσιμη πρόσβαση στις αγορές χρήματος με σκοπό την άντληση ρευστότητας, ιδιαίτερα αν πρόκειται για εκδόσεις μη καλυμμένων ομολογιών. Επιπλέον, οι πιέσεις στο spread των ελληνικών ομολόγων επηρεάζουν αρνητικά το κόστος δανεισμού των τραπεζών, με προφανείς συνέπειες μεσοπρόθεσμα.

Σημειωτέον, το πρόβλημα του υψηλού κόστους δανεισμού για το ελληνικό Δημόσιο και κατ' επέκταση για την ιδιωτική οικονομία ενδέχεται να κορυφωθεί αν η Ελλάδα τελικά κάνει χρήση του cash buffer.

Σειρά αναλυτών θεωρεί πως μια αντίστοιχη ενέργεια θα μεταφραστεί ως ένδειξη φόβου και χαμηλής αυτοπεποίθησης από την πλευρά του ελληνικού κράτους, το οποίο σε αυτήν την περίπτωση θα έχει επιλέξει να ενεργοποιήσει το μαξιλάρι ασφαλείας αντί να δανειστεί από τις αγορές.