Δεν υπάρχει συνδικαλισμός
Στην Ελλάδα, όλα, μα όλα τα Συνδικάτα, υπακούουν τυφλά στο κόμμα που τα ελέγχει. Δείτε τις ανακοινώσεις των συνδικάτων γύρω από την Παιδεία. Στην πραγματικότητα διαβάζουμε ανακοινώσεις που έχουν συντάξει τα κομματικά επιτελεία.
Στις τωρινές ανακοινώσεις για παράδειγμα, με αφορμή την παιδεία, (και κάθε φορά ότι άλλο) προσπαθούν να περάσουν τις κεντρικές τους θέσεις (ο καπιταλισμός, οι του κεφαλαίου, οι διασπάθιση δημοσίου χρήματος, η ανικανότητα των υπουργών κ.λπ.).
Σε καμία ανακοίνωση δεν υπάρχει ούτε μια πρόταση κάτι να βελτιωθεί. Με μια μόνικη λεκτική διατύπωση ζητούν γενικώς προσλήψεις (το μεγάλο κράτος είναι πάντα η κεντρική επιδίωξη) και καταγγέλουν οτιδήποτε.
Όσο καλά και να λειτουργήσει κάτι, θα βρούν αυτό που πρέπει για να καταγγείλουν. Για παράδειγμα χλευάζουν μια δωρεά ιδιώτη για παγούρια σε όλους τους μαθητές. Θα μου πείτε στο παρελθόν ψήφιζαν εναντίον δωρεάς ιδιώτη "γιατί είναι δουλειά του κράτους να το παρέχει".
Με μια προσεκτική ματιά βλέπει κανείς ότι μέσα από αυτές τις εκατοντάδες ανακοινώσεις απλώς επαναλαμβάνεται η όποια κομματική κασέτα. Τα κόμματα, έχοντας ανοίξει χιλιάδες Σωματεία που τα εμφανίζουν ως δήθεν ανεξάρτητα, τα "αμολάνε" κάθε φορά που θέλουν να πιέσουν την κυβέρνηση. Αυτό είναι όλο. Το κάνουν ακόμα και με μαθητές που κάνουν καταλήψεις...
Η κατάσταση αυτή περιγράφει μια ακόμη ανορθόδοξη, παρακμιακή πραγματικότητα που φρενάρει την χώρα. Ένας υψηλού κύρους και συμβολισμού θεσμός όπως ο συνδικαλισμός, να εχει μετατραπεί σε άβουλες σφραγίδες, καθοδηγούμενες από τα κεντρικά γραφεία των κομμάτων.
