Πάνω στους 57 νεκρούς των Τεμπών, το σύνολο του πολιτικού συστήματος ασχημονούσε, ψευδόταν και προσπαθούσε να βρει "κομματικά οφέλη". Έτσι επινοήθηκε ο άθλιος ισχυρισμός ότι το ατύχημα έγινε διότι δεν λειτουργούσε η ηλεκτρονική παρακολούθηση των τρένων.
Αυτό το άθλιο και πρόστυχο ψεύδος εύκολα τα αναπαρήγαν δημοσιογράφοι και ΜΜΕ και στο τέλος οι ίδιοι οι πολίτες στα social media. Από τότε και είχα γράψει και είχα εξηγήσει σε τηλεοπτικό πάνελ που είχα κληθεί την αλήθεια.
Είχα πει: "Αν η αιτία ήταν η ηλεκτρονική παρακολούθηση που δεν είχε εγκατασταθεί, τότε γιατί δεν είχαμε ένα τέτοιο ατύχημα και πέρυσι, πρόπερσι, πριν 3 χρόνια, πριν 4 χρόνια, πριν 10 χρόνια, πριν 20 χρόνια;".
Μετά εξήγησα και γραπτώς και προφορικώς ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΙΤΙΑ του δυστυχήματος: Οι κανόνες του ΟΣΕ υποχρεώνουν σταθμάρχη και μηχανοδηγό να δηλώνουν ρητά την γραμμή που θα κινηθούν. Ο σταθμάρχης έπρεπε να πει "φεύγεις από ΚΑΘΟΔΟ" και ο μηχανοδηγός να επαναλάβει "φεύγω από ΚΑΘΟΔΟ".
Ο σταθμάρχης είπε ένα "φύγε" και ο μηχανοδηγός ένα "όπως είμαι;". Η απάντηση ένα "ναι". Μάλιστα ο μηχανοδηγός επικοινώνησε και πάλι ώρα μετά με τον σταθμάρχη και πάλι δεν του είπε σε ποια γραμμή ήταν. Ο διάλογος: "Καλά με έχεις στείλει;" Η απάντηση: "Ναι τι ρωτάς;" Πουθενά η λέξη - κλειδί "κάθοδος".
Όλα όσα είπα και έγραψα τότε δεν απασχόλησαν κανέναν. Έρχεται όμως τώρα στην εξεταστική επιτροπή ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΣΕ κ. Τερεζάκης και επαναλαμβάνει ακριβώς ότι είχα γράψει λέγοντας:
"Η σωτήρια λέξη θα ήταν μόνο μια, η «κάθοδος». Από τις συνομιλίες σταθμάρχη και μηχανοδηγού προκύπτει ότι ο δεύτερος όταν είχε καταλάβει ότι πηγαίνει ανάποδα ρώτησε «Για που είπαμε πάει η 62» αντί να προσθέσει «τη μαγική λέξη: είμαι στη γραμμή καθόδου». Όπως είπε ο κ. Τερεζάκης, «θα είχε ξυπνήσει ο σταθμάρχης, δυστυχώς η λέξη κάθοδος δεν ακούστηκε ποτέ».
Βέβαια η λέξη κάθοδος δεν περιγράφει μόνο το χάλι των δυο στον ΟΣΕ που μιλούσαν λες και ήταν σε καφενείο και όχι στην εργασία τους, που αφορούσε και ανθρώπινες ζωές. Περιγράφει και το χάλι κομμάτων και δημοσιογράφων που εκπροσωπούν την κοινωνική τύφλωση, μέσα από την αδυναμία τους να σταθούν στο ύψος της αλήθειας κάθε φορά.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
