Πριν λίγες ημέρες, η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο η Ευρώπη μπορεί να αντιπαρατεθεί στην οικονομική ισχύ της Κίνας, ενισχύοντας τολμηρότερα τις επιχειρήσεις της. Είναι όμως αυτό ανεκτό; Όταν ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών τηλεφώνησε στον Γάλλο ομόλογό του για να τον ενημερώσει σχετικά με την απόφαση της ολλανδικής κυβέρνησης να αποκτήσει το 13% του ομίλου Air France-KLM. Οι Γάλλοι έγιναν έξαλλοι.
Η μετοχή της εταιρείας έχασε το 12% της αξίας της εν μέσω ανησυχιών ότι ένας παρατεταμένος πόλεμος μεταξύ Γαλλίας και Ολλανδίας θα βλάψει της προσπάθειες της διεύθυνσης της εταιρείας να αυξήσει την κερδοφορία της.
Η ειρωνεία με την Air France-KLM είναι ότι η Γαλλία είναι πρωτοπόρος της κρατικής παρέμβασης. Όταν ο Μακρόν ήταν υπουργός Οικονομικών, αναστάτωσε την Ιαπωνία αυξάνοντας διακριτικά το μερίδιο του κράτους στην αυτοκινητοβιομηχανία Renault, ενισχύοντας την θέση της Γαλλίας στην σύμπραξη με τη Nissan. Τώρα φαίνεται πως η κυβέρνησή του είναι αυτή που αιφνιδιάστηκε.
Η Γερμανία ενορχηστρώνει μια συγχώνευση για να μην πέσει σε ξένα χέρια η Deutsche Bank AG, η Ιταλία θέλει να αυξήσει το μερίδιο του κράτους στην Telecom Italia και στην Alitalia.
Οι Εργατικοί της Βρετανίας απέσπασαν λαϊκή υποστήριξη με τα σχέδια τους για επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων και των επιχειρήσεων ενέργειας και ύδρευσης.
«Επικρατεί κλίμα πανικού. Η λύση που προτείνεται είναι να γίνουμε Κινέζοι. Δε νομίζω ότι αυτή είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση», δήλωσε ο Γκούντμαν Βόλφ, εκ των διευθυντών του Ινστιτούτου Bruegel.
Είναι αλήθεια ότι οι περιορισμοί των κρατικών παρεμβάσεων είναι χαραγμένοι στο DNA της ΕΕ από το 1957, όταν η Συνθήκη της Ρώμης έθεσε όρια στο μέγεθος της ενίσχυσης των επιχειρήσεων από τις κυβερνήσεις. Όμως το καθεστώς αυτό δέχεται πιέσεις τόσο από το Βερολίνο, όσο και από το Παρίσι.
Η Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν υποστηρίζουν πως οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις πρέπει να ενισχυθούν για να αντιμετωπίσουν κινεζικούς γίγαντες όπως η CRRC Corp.
«Αποτελεί επιλογή της λαϊκιστικής κυβέρνησης να κρατά επιχειρήσεις ζωντανές με τεχνητό τρόπο ώστε να ελέγχει και να περιορίζει την κοινωνική αναταραχή. Οι φορολογούμενοι θα καταβάλουν το τίμημα για πολλά χρόνια», δήλωσε η Σιλβια Κιουτσιοβίνο, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Roma Tre.
Οι δυόμισι αλήθειες για τα Τέμπη
Θα κάνω μια προσπάθεια να περιγράψω πως πολιτικοι αρχηγοί και διαδίκτυο του ξερολισμου, δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη αναίσχυντα χωρίς ίχνος ηθικής.
Θα υπενθυμίσω ότι για τον άδικο χαμό των συνανθρώπων μας, υπάρχουν δυόμισι ΑΛΗΘΕΙΕΣ που είναι:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΩΤΗ: Δύο εντελώς ανευθυνοι κρατικοί υπάλληλοι, έστειλαν το τρένο στην λάθος γραμμή γιατί δεν είπαν ποτέ τις λέξεις "άνοδος - κάθοδος" που απαιτούν οι κανονες συνεννοησης.
