Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας

Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας

Οι αυταρχικές χώρες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για την Δημοκρατία και την Δύση. Ο αυταρχισμός τι κάνει; Μεταμφιέζεται σε (δήθεν) Δημοκρατία.

Κάνει εκλογές, διατηρεί Κοινοβούλια, υιοθετεί λειτουργίες του δυτικού τρόπου ζωής π.χ. στην οικονομία, ακόμα και στην κοινωνία αλλά αυτή είναι η βιτρίνα. 

Πίσω από αυτήν, υπάρχει ο έλεγχος των Μέσων ενημέρωσης που το καθοδηγούν απόλυτα, οι διωγμοί της αντιπολίτευσης, φυλακίσεις και δολοφονίες αντιφρονούντων, απολύτως ελεγχόμενοι θεσμοί, παρακολουθήσεις όλων των πολιτών κ.α.

Τα αυταρχικά καθεστώτα είναι ο ορισμός του φασισμού. Λειτουργούν σε βάρος μεγάλου μέρους της κοινωνίας, (γιατί υπάρχουν και οι βολεμένοι του συστήματος που τα υπηρετούν με πάθος).

Στη Ρωσία το καθεστώς Πούτιν έχε ξεπεράσει και την ποιο νοσηρή φαντασία. Η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του κόσμου, αντί να κυριαρχεί μέσα από την παγκόσμια ειρήνη, οργανώνει πολέμους, υπονομεύει λειτουργίες σε χώρες της Δύσης, περνά θηλιές σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Οι λαοί όπως στη Ρωσία αλλά και στα άλλα αυταρχικά καθεστώτα υποφέρουν. Σε χώρες όπως το Ιράν, υποφέρουν ακόμα χειρότερα και οι γυναίκες που είναι αποκλεισμένες. Στο Αφγανιστάν απαγορεύεται και να μιλούν δημοσίως, να πάνε σχολείο, να ασκήσουν επάγγελμα. 

Οι δημοκρατίες μας δεν κινδυνεύουν μόνο από τα αυταρχικά καθεστώτα. Κινδυνεύουν και εκ των έσω. Μέσα στο καθεστώς πλήρους ελευθερίας στην έκφραση, ο λαϊκισμός επιδιώκει να κυβερνήσει. και εδώ το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.

Αν τον αυταρχισμό του Πούτιν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις με συγκεκριμένα μέτρα, (εξοπλισμοί, ανάπτυξη της οικονομίας σου κ.α.) τι κάνεις με τους λαϊκιστές που μας απειλούν; 

Οι δημοκρατίες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν λοιπόν όχι μόνο τον εξωτερικό εχθρό αλλά και την εσωτερική αμφισβήτηση που έχει συγκεκριμένες αιτίες και θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν. Τα κάστρα συνήθως πέφτουν από μέσα.