Σύμφωνα με το Economist, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν παίξει το παιχνίδι τους με την Ελλάδα σαν η εμπιστοσύνη να μην έχει σημασία. Εχουν συμπεριφερθεί σαν η σκληρή προσαρμογή να είναι η μοναδική απαραίτητη λύση σε όποιο πρόβλημα.
Την ίδια ώρα, με έναν πόλεμο δηλώσεων έχουν αυτοαναιρεθεί στη δέσμευσή τους ότι δεν θα επιτρέψουν ποτέ στην Ελλάδα να βγει από το ευρώ. Εχουν καταστρέψει το κλίμα εμπιστοσύνης, και αυτή η αβεβαιότητα θα καταστρέψει στο τέλος το οικοδόμημα που χτιζόταν επί περίπου 60 χρόνια.
Οπως επισημαίνει ο Economist υπάρχουν δύο πολύ ισχυρά επιχειρήματα «κατά» της αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ. Μία είναι η απειλή της μόλυνσης. Δεν υπάρχει πλέον καμία εμπιστοσύνη ότι η ηγεσία του πυρήνα της ευρωζώνης είναι έτοιμη να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να πείσει τις αγορές ότι καμία άλλη χώρα δεν θα εγκαταλείψει. Η ΕΚΤ θα είναι η μόνη αξιόπιστη δυνητικά ασπίδα κατά της ευρείας μόλυνσης και διάλυσης. Αλλά κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσο η ΕΚΤ είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να κρατήσει το σύστημα σταθερό.
Η άλλη απειλή είναι ότι μια ελληνική έξοδος θα οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση του ελληνικού κράτους. Η πολιτική κατάσταση είναι ήδη χαοτική και θα γίνει ακόμη περισσότερο στην περίπτωση της αναχώρησης.
Εάν ένα καταρρέον πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να διαχειριστεί τα δημοσιονομικά προβλήματα, θα απαιτηθεί μια μεγάλη επιχείρηση εκτύπωσης χρήματος. Αυτό θα οδηγήσει σε καταστροφικό υπερπληθωρισμό που θα επιδεινώσει σοβαρά την οικονομία της χώρας.
Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας
Οι αυταρχικές χώρες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για την Δημοκρατία και την Δύση. Ο αυταρχισμός τι κάνει; Μεταμφιέζεται σε (δήθεν) Δημοκρατία.
Κάνει εκλογές, διατηρεί Κοινοβούλια, υιοθετεί λειτουργίες του δυτικού τρόπου ζωής π.χ. στην οικονομία, ακόμα και στην κοινωνία αλλά αυτή είναι η βιτρίνα.
