Η κάλπη σε Γερμανία και Ελλάδα (τέσσερις διαφορές)

Ελλάδα και Ευρώπη παρακολουθούν τις εκλογές στην Γερμανία και νομίζω ότι αξίζει να δούμε τέσσερα σημεία τα οποία αποδεικνύουν πόσο πίσω είναι η χώρα μας σε νοοτροπία αλλά και δημοκρατική λειτουργία.

1. Το εκλογικό σύστημα στη Γερμανία είναι απλή αναλογική αλλά ο πολίτης δίδει δυο ψήφους. Μια ψήφο για το κόμμα που προτιμά και μια ψήφο για τον βουλευτή (που μπορεί να είναι άλλου κόμματος). Αυτό σημαίνει ότι ο βουλευτής είναι ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ να λειτουργεί υπέρ της κοινωνίας και όχι υπέρ του κόμματος του, αν θέλει να επανεκλεγεί. 

Εδώ, οι βουλευτές είναι άβουλα και πειθήνια όντα που μάλιστα αν τολμήσουν να εκφράσουν άποψη λιθοβολούνται μέσα στο ίδιο το κόμμα τους.

2. Πάνω από το 40% των ψηφοφόρων ψήφισαν και εντός Γερμανίας και εκτός Γερμανίας με την λεγόμενη επιστολική ψήφο. Μιλάμε για πολίτες υπερήλικες, ασθενείς, ευρισκόμενους εκτός της χώρας κ.ο.κ. 

Εδώ κόμματα της αντιπολίτευσης, υπονομεύουν ευθέως την Δημοκρατία ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΣ χιλιάδες πολίτες που βρίσκονται στο εξωτερικό και ενώ είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΝ από το ύψιστο δημοκρατικό δικαίωμα τους.

3. Η συγκρότηση κυβέρνησης μπορεί να πάρει και πάνω από έξι μήνες. Δεν πρόκειται για "κρίση" του πολιτεύματος αλλά για τον χρόνο που χρειάζονται τα κόμματα συνεργασίας ώστε να καθορίσουν από κοινού την πολιτική που θα εφαρμόσουν για το κλίμα, τους φόρους, τις κοινωνικές παροχές, την εξωτερική πολιτική κ.ο.κ.. 

Εδώ, όταν συγκυβερνούν κόμματα κάθε υπουργείο τους ανήκει και νομοθετούν χωρίς κανείς να γνωρίζει τι επιδιώκουν (συνήθως ρουσφετολογούν). 

4. Επί 6 μήνες η Γερμανία θα είναι με υπηρεσιακή κυβέρνηση αλλά ΟΛΑ θα λειτουργούν άψογα αφού υπάρχει ένα κράτος με κανόνες και υπεύθυνους δημόσιους υπαλλήλους. 

Εδώ, αν μείνουμε επί έξι μήνες χωρίς κυβέρνηση, δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το χάος που θα επέλθει από την γενική παραλυσία που θα ζήσουμε.

                                     ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ