Με σκεπτικισμό και ολίγη απογοήτευση, ακούω σοβαρούς ανθρώπους να δικαιολογούν την συμπεριφορά Τραμπ, ακόμα χειρότερα να θεωρούν ότι είναι αναγκαίος "για να αλλάξει επιτέλους κάτι" πρώτα στην κοινωνία των ΗΠΑ και στη συνέχεια στις υπόλοιπες.
Πρόκειται για μια θέση εντελώς έωλη, κυριολεκτικά στην σφαίρα της φαντασίας. Τα πράγματα είναι απλά και μάλιστα μπροστά στα μάτια μας. Ο Τραμπ είναι αμόρφωτος, ψεύτης, χυδαίος, τραμπούκος, άφιλος, απάνθρωπος. Κάποιος με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά - και άλλα πολλά που λόγω χώρου δεν απαριθμώ - μπορεί να είναι ένας κυβερνήτης που θα εργαστεί για το κοινό καλό; Η απάντηση είναι μονολεκτική και απλή: ΟΧΙ.
Ο Τραμπ που στερείται σχεδίων, ηθικής και οποιασδήποτε αξίας ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι πουθενά χρήσιμος. Αυτό αποδεικνύεται εύκολα στην πράξη. Ήδη επιτίθεται στους συμμάχους του. Βάζει δασμούς στον Καναδά θέλει να προσαρτήσει την Γροιλανδία (ενώ εύκολα μπορεί να συμφωνήσει με αυτήν ότι θέλει).
Ακόμη, κατηγορεί την Ευρώπη ότι δεν βοηθά στους εξοπλισμούς (ενώ αυτό σχεδίασαν - απαίτησαν οι ίδιες οι ΗΠΑ θέλοντας να ελέγχουν το ΝΑΤΟ και να στήνουν βάσεις παντού στον κόσμο).
Ωστόσο μέσα από το χάος που έρχεται υπάρχουν δυο καλά και αυτά πρέπει να τα αξιοποιήσουμε. Το πρώτο είναι ότι ο Τραμπ... φεύγει. Αυτή είναι η δεύτερη θητεία του και κάθε μέρα που περνά τον φέρνει όλο και πιο κοντά στην έξοδο. Ήδη έχουν περάσει 77 μέρες από τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου και τρεις - τέσσερις μέρες από την θητεία του. Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ για να φύγει, έχει ξεκινήσει.
Το δεύτερο είναι η μεγάλη ευκαιρία που έχει πλέον ο κόσμος των αξιών και η Ευρώπη ώστε στη διάρκεια της θητείας Τραμπ να ξυπνήσει, να διορθώσει, συνέλθει. Να αντιμετωπίσει τους λαϊκιστές και τον αυταρχισμό, να κατανικήσει, όσα ήδη βιώνουμε.
Ας κρατήσουμε λοιπόν αυτά τα δύο: Ο Τραμπ κάθε μέρα που περνά φεύγει όλο και περισσότερο. Εμείς πως θα διορθώσουμε αυτό που εκπροσωπεί, ώστε μετά από αυτόν να βρεθούμε σε μια νέα εποχή; Την σωστή εποχή;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας
Οι αυταρχικές χώρες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για την Δημοκρατία και την Δύση. Ο αυταρχισμός τι κάνει; Μεταμφιέζεται σε (δήθεν) Δημοκρατία.
Κάνει εκλογές, διατηρεί Κοινοβούλια, υιοθετεί λειτουργίες του δυτικού τρόπου ζωής π.χ. στην οικονομία, ακόμα και στην κοινωνία αλλά αυτή είναι η βιτρίνα.
